HAYATIN ORASINDAN BURASINDAN…

Başımıza gelmeden bilemeyiz kimse de uyarmaz.

Acı bi tecrübe ile öğreniriz.

Çoğumuz gelen bilgilendirme e postalarını siler atarız.

Yarısına gelmeden sıkıldığımız çok olmuştur.

Bu da 112 Acil den dertlenmiş bir arkadaşımın e postası idi.

Yaşadığını öylesine içten dökmüş ki kelimelere

Üzüntüsüne sizleri de ortak etmeden yapamadım.

İstanbul metropolünde hah bahar geldi dene birgünde

Elinde bastonu ile caddede karşıdan karşıya geçmeye çalışan bir adam

Yaş ilerlemiş vücudu yılların yoğunluğunu taşımaktan yorulmuş

Kimbilir aklından neler geçiyor bilinmez ama

İstediği birkaç adım daha atıp karşıya ulaşmak varken 

O da ne bir canavar hem de adını trafikden alan bir canavar

Tüm şiddeti ile kendini dahi taşımakta zorlanan bu yaşlı bedene çarpmış

Görenlerin bir kısmı başını çevirip uzaklaşırken kimi ah vah çekerken

Arkadaşım sarılmış hemen telefona

Hızla çevirmiş 1 1 2 sadece 3 numara hızlı ve acil aransın diye

3 saniyede bağlansın yardım hemen ulaşsın diye…

Hani 7 numara çevirip gereksiz zaman kaybedilmesin diye kısa tutulmamışmıydı…

Taaa tammmm

Karşınızda sesli yanıt sistemi,

Hadi bas kızım şu numaraya

Olmadı yetmez bak sen şuna da bas

Dur sen ne için aramıştın ki 

İstersen bir de yeniden dene

Olacak merak etme sen şuna da bas

Derkeennnn 3 dakika 5 saniye gibi kısacıcık bir sürede birilerine ulaşma mutluluğu

Gözünüzün önünde canı ile uğraşan yaşlı bedene baktığında

Zorla ulaşabildiği telefona mı isyan etsin 

yoksa gözünden süzülüp giden yaşa ya bu babam olsaydı mı desin

Bu televizyonlara reklam verip biz sağlık hizmetini ayaklarına taşıdık demeye benzemiyor

DEĞİL Mİ….

17/05/2011

Yorum bırakın