Bahçeli bir evde doğdum.

Çocukluğumda bahçeli bir evde geçti.

Sokağımızdaki evlerin biri hariç hepsi bahçeli idi.

Aşağı köşedeki caminin hemen üstündeki evin kapısında apartman yazıyordu.

O bile sadece 3 katlı idi.

Tüm çocuklar sokakta oynardık.

Neler mi oynardık.

Genelde kızlı erkekli karışık oyunlarımız vardı

Kızlar büyüdüklerine karar verip aramızdan tektek ayrılana kadar

İstop oynadık,

Yakartop oynadık

İp atladık

Ayak ipi oynardık

Taş sektirirdik.

Saklambaç ve elim sende oyunları vazgeçilmez oyunlardı.

Şimdi istop nedir der gibi baktığınızı düşünüyorum.

Çok eğlenceli idi.

Bir top yeterdi oynamak için.

Ebe olan topu havaya atar ve birinin adını söyler.

Geriye kalan herkes mümkün olduğu kadar uzağa kaçardı.

Oyunda önemli olan topu yakalayandan sizi vuramayacağı mesafeye kaçmaktı.

Yakartop ta benzer bir oyundu.

İki rakip oyunucunun arasında durur attıkları toplardan kaçmaya çalışırsınız.

Atılan topu yere düşürmeden yakalarsanız ilave bir can kazanırdınız.

Ayak ipi de gelişme çağındaki çocuklar için geliştirimiş bir oyundu sanki.

Ayaklarınızı yerden kesen bir oyundu tıpkı ip atlama gibi.

Özellikle kızlar oynarlardı.

Ne kadar da çok oyun varmış oynadığımız

Bir telden arabayı yazmak isterken, neler varmış neler…

Bizim cilli dediğimiz kim yerde misket kimi yerde bilya diye bilinenler ile

Kafa karış ve mors oynardık.

Sokağın toprak olan bölümlerinde küçük kuyular kazıp

Bilyaları sırasıyla o kuyulara sokmaya çalışırdık.

Bugün golf diye bilinen zengin aristokrat sınıfının oyununa çok benzerdi

Çok şaşırdınız değil mi?

Hangisi daha eski bilemiyorum.

Resimli romanların üzerine attığımız bozuk parada bir oyundu

Şimdi fark ediyorum biz erkeklerin kumar tutkusu çocuk yaşlarda başlamış.

Para üzerinde durmasın diye kitap kapaklarını cilalardık.

Ayakkabı cilası sürerdik evet

Güzelce parlasın ve kaygan olsun diye de kadife bir bezle saatlerce ovalardık.

Kader kısmet vardı, yine bir şans oyunu

Gofret verirdik boş yeri kazıyanlara büyük ödül mü bir paket çikolata idi.

Futbol vazgeçilmezimizdi hepimizi

Arka sokak ile yaptığımız maçlar unutulur gibi değil

Sokakta evet

Araba mı ne arabası sokağa giren sadece 2 araba vardı

Biri yeşil bir Anadol

Diğeri de gıda toptancılığı yapan komşumuzu dükkanı pardon kamyoneti.

Kızların vazgeçilmezi evcilik ile ayak ipi idi.

Büyüdükçe el emeği oyunlarda arttı.

Kızlar evde paçavralardan yorgan içine tıkılan yünlerden bez bebekler yapmaya başladı.

Bizlerde bilyalı arabalar (torent) ile telden arabalar.

Kimi yörelerde bilyalı arabalara  torent dendiğini yeni öğrendim.

Sormayın ben de bulamadım anlamını

Biz bilyalı derdik.

Tahta bir sandık altına dört bilya takarsın.

Salarsın kendini sokağın üstünden aşağıya doğru.

Kırılır yeniden yaparsın.

Bir süre sonra kontrol etmek istersin aşağıya doğru inerken.

Öne taktığın bilyaların olduğu parçayı hareketli yaparsın

O parçanın iki ucuna da ip bağlayıp kontrol etmeye çalışırsın.

Yine de kolayca parçalanır.

Nasıl dayansın ki.

Haftada 2 tane parçalardık.

Birden sokaktaki tüm çocuklara bisiklet alındı.

Bana kocaman bir üç tekerlekli bisiklet.

Sonra da bilyalı yasağı

Bilyalı ile kayaraken çıkardığı ses şimdi düşünüyorum da çok dayanılır gibi değildi.

Bilyalı modasını birden tel arabaya kaptırdı.

En sevdiğim işti tel araba yapmak.

Şimdi diyorum keşke bunları fotoğrafla ölümsüzleştirseymişim.

O gün belli idi benim kaportacı olacağım.

17 telden arabam vardı

Bazılarında vites bile yapmıştım işe yaramasa da görüntü olarak

Popüler modellerin hepsinden vardı

Kamyon, otobüs bile

Nedense en çok Devrim arabasına benzetmeye çalıştığımı severdim

Ne Mercedes ne de BMW

Hergün Devrim ile oynardım.

Arabalarımızı gezdirirdik

Süslerdik

Bende adını Devrim koymuştum.

Devrimin kapıları açılır kapanırdı.

Bir kalem pile bağlı iki ampül ile ön farları bile vardı.

Pek havalı idi.

Geriye kalan herşeyi telden bu arabanın

….

 

5/01/2012