Gelecek hızla yaklaşıyor ve bugünün şehir yaşamı ile köy yaşamı arasındaki farklar yeni bir boyut kazanıyor. Mühendis Hilmi ile doktor eşi Zeynep’in iki farklı yaşamını anlatan hikayemiz, şimdi gelecek perspektifinde derinleşiyor. İnsanlık, karbon nötr olma hedefiyle yeni yaşam merkezlerine doğru mu evrilecek? Yoksa şehirden köye ya da köyden şehire dönüş mü yaşanacak? Bu yeni dünyada, bireylerin boş zaman algısı ve yaşam biçimi nasıl şekillenecek?

Bursa’nın dağ köylerinde yaşayan Hilmi ile Zeynep, gelecekte bu köylerde yaşamaya devam edecekler mi? Şu an sahip oldukları sade yaşam, ilerleyen yıllarda, karbon nötr bir köy modeline mi dönüşecek? Köyde yaşamak, günümüzde bile daha sürdürülebilir bir yaşamı temsil ediyor. Ancak bu yaşam, teknolojinin getirdiği yeniliklerle birleştiğinde, bambaşka bir anlam kazanabilir.

Karbondioksit salınımını sıfıra indirgemek için doğayla daha da uyumlu hale gelmiş köyler, geleceğin yeni yaşam merkezleri olabilir. Hilmi’nin traktörü yerine güneş enerjisiyle çalışan tarım araçları, Zeynep’in evdeki enerji ihtiyacını karşılayan rüzgar türbinleri bu geleceğin bir parçası olabilir. Toprakla iç içe olmak, teknolojinin sunduğu kolaylıklarla birleştiğinde daha verimli hale gelir. Üstelik doğa ile bu denli yakın olmak, insanın boş zamanını nasıl geçirdiğini de kökten değiştirir.

Hilmi ve Zeynep, karbon nötr bir köyde yaşıyor olsalar bile, zamanın yavaş akışını ve doğanın ritmini koruyabilirler. Modern şehirlerin kaotik temposundan uzak olan bu yaşamda, boş vakit hala doğal bir akışta kalabilir. Doğa ile olan bağ, belki de en büyük zenginlik olur.

Büyük bir metropolde yaşayan Hilmi ve Zeynep ise, gelecekte farklı bir dünyaya uyanabilirler. Şu an içinde bulundukları yoğun iş temposu, trafikte geçen saatler ve binalarla dolu beton ormanlar, belki de karbon nötr şehirlerin gelişiyle değişecektir. Gelecekte, arabaların tamamen ortadan kalktığı, tüm ulaşımın toplu taşıma ile yapıldığı şehirler hayal ediliyor. Bu şehirlerde, ulaşım tamamen elektrikli toplu taşıma araçlarıyla sağlanacak ve insanların temel ihtiyaçları yürüyüş mesafesinde karşılanacak. Peki, böyle bir şehirde boş vakit nasıl tanımlanır?

Bu yeni dünya, şehrin hızlı temposunu ve sürekli büyüyen karmaşıklığını yavaşlatabilir. Hilmi, mühendis olarak ofisine yürüyerek gidip gelirken, sabahları trafik stresi yerine, kısa bir yürüyüşle güne başlayabilir. Zeynep, hastaneye bisikletle ya da hızlı bir toplu taşıma aracıyla kolayca ulaşabilir. Trafikte harcanan saatler artık boş vakit olarak değerlendirilebilir mi? Yoksa bu saatler, bireylerin kendilerini yeniden keşfetmeleri için bir fırsat mı olur?

Geleceğin karbon nötr şehirlerinde, insanlar boş vakitlerini daha etkin kullanma şansı bulabilirler. Çalışma saatlerinden arta kalan zaman dilimlerinde, doğaya daha yakın parklar, sanat merkezleri, spor alanları ve kültürel etkinlikler hayatın bir parçası haline gelebilir. Zamanı sadece geçici bir dinlenme anı olarak değil, aynı zamanda kişisel gelişim ve sosyal bağlar için bir fırsat olarak kullanmak mümkün olabilir.

Köyde ve şehirde yaşamanın geleceği, karbon nötr yaşam merkezlerinin ortaya çıkmasıyla birlikte yeni bir boyut kazanacak. Hilmi ve Zeynep’in iki farklı yaşamı, gelecekte birbirine daha çok benzeyebilir. Köydeki sürdürülebilir yaşam, şehirlerde de bir norm haline gelebilir. Artık doğayla daha uyumlu, daha az karbon salınımı yapan şehirler, köylerin sakinliği ve verimliliği ile birleştirilebilir.

Köyde yaşayan Hilmi, güneş panelleriyle donatılmış evinde, teknolojinin sunduğu kolaylıklarla tarım yaparken, aynı zamanda boş vakitlerini doğada geçirmenin tadını çıkarabilir. Zeynep ise köydeki klinikte modern tıp teknolojilerini kullanarak hastalarına yardımcı olabilir. Şehirde yaşayan Hilmi ve Zeynep ise daha sürdürülebilir bir şehirde, toplu taşıma sistemleri sayesinde işlerine rahatça giderken, işten arta kalan zamanlarını kültürel etkinliklere, sosyal faaliyetlere ayırabilirler. Boş vakit, artık bir lüks olmaktan çıkıp, yaşamın doğal bir parçası haline gelir.

Teknolojinin hızla ilerlediği, şehirlerin ve köylerin karbon nötr hale geldiği bu gelecekte, boş vakit kavramı da değişecektir. Hegel’in felsefi perspektifiyle bakıldığında, boş vakit, insanın kendini gerçekleştirdiği, düşünceye daldığı anlar olarak kalacaktır. Ancak teknolojinin sunduğu imkanlar, bu anları daha verimli ve tatmin edici hale getirebilir. Köyde yaşayan Hilmi, teknolojinin yardımıyla tarım işlerini daha kısa sürede tamamlayabilir ve geriye kalan zamanını doğayla iç içe geçirirken zihinsel bir dinginlik bulabilir. Şehirdeki Hilmi ise, daha düzenli ve çevre dostu bir şehirde boş vakitlerini spor yaparak, kültürel etkinliklere katılarak geçirebilir.

Boş vakit, teknolojiyle birleşen doğa ile daha anlamlı hale gelebilir. İnsanların tüketim odaklı yaşam tarzı, yerini daha az kaynak harcayan, daha fazla zihinsel ve ruhsal tatmin sağlayan bir yaşam biçimine bırakabilir.

Köydeki ve şehirdeki Hilmi ve Zeynep’in hikayesi, karbon nötr gelecekte yeniden yazılacak. Boş vakit, sadece çalışmadığımız anlar olmaktan çıkıp, teknolojinin ve doğanın uyum içinde olduğu bir yaşam biçiminin merkezine oturacak. İhtiyaçların yürüme mesafesinde karşılandığı, toplu taşımanın her yere erişim sağladığı bu dünyada, insanlar zamanlarını sadece geçici bir rahatlama için değil, daha derin anlamlar bulmak için kullanabilirler.

Boş vakit, modern dünyada bir lüks olarak görülebilirken, gelecekte herkesin sahip olduğu, doğayla ve toplumla uyum içinde yaşadığı bir alan olabilir. Hem köyde hem de şehirde yaşayan Hilmi ve Zeynep, bu yeni dünyada zamanın gerçek anlamını keşfetme fırsatı bulacaklar. Ve belki de, geçmişin koşuşturmacası yerini geleceğin dingin ve anlamlı yaşamına bırakacak.