“Her ışığın bir gölgesi vardır.”
Hep Daha Fazla, Hep Daha Hızlı
Sabah 05.00’te kalk. Soğuk duş. 10 adımda sabah rutini. Günde 4 saat uyku, 3 iş fikri, 2 yan proje…
Sana da tanıdık geliyor mu bu tempo?
İsmi cool: hustle culture.
Ama bedeli ağır: içsel yıpranma.
Bugün “performans” adı altında övdüğümüz birçok davranış, aslında kişinin kendine karşı açtığı bir savaşa dönüşüyor.
Kimse “nasılsın?” diye sormuyor artık.
Herkes “neler ürettin?” diye bakıyor.
Aşırı Üretkenlik Neden Tehlikeli?
Çünkü görünüşte “başarı” gibi duran birçok şey, içeride bir kendini kaybetme hali yaratıyor:
- Sürekli Meşgul Olma Hali
Hiçbir boşluğa tahammül edememek, üretmeden duramamak. - Değer Yerine Hız Odaklılık
İçerik değil, sayı önemli: kaç saat çalıştın, kaç proje tamamladın? - İç Sesin Susturulması
Duygular, ihtiyaçlar, bedenin sinyalleri → “verimsiz” ilan edilip bastırılıyor.
Tükenmişlik Bir Gün Gelmez, Yavaş Yavaş Birikir
Tükenmişlik aniden gelen bir çöküş değildir.
Her gün biraz daha az keyif alırsın.
Her sabah uyanmak biraz daha zor olur.
Her başarı, bir önceki kadar tatmin etmez.
Ve sonunda:
“Yaptığım her şey bana ait ama kendimi tanımıyorum.” duygusu başlar.
Peki Neden Bu Kadar Koşuyoruz?
Çünkü durduğumuzda bizi neyin beklediğini bilmiyoruz.
Çünkü kendimize “durmak”, “eksik hissetmek”, “yavaşlamak” için izin vermiyoruz.
Ama her insanın içinde şöyle bir cümle yankılanmalı:
“Ben sadece bir üretim makinesi değilim.”
Yavaşlamanın Bilinçli Tercih Olması
Yavaşlamak, başarısızlık değil; farkındalıktır.
- Daha az ama daha anlamlı üretmek,
- Zaman kazanmak değil, zamanla bağ kurmak,
- Performansın parıltısında kendini unutmamak…
Bu, bir geri çekilme değil; içsel bir hizalanmadır.
Kültür Olarak Performansı Nasıl Onarabiliriz?
1. Göstermelik Yoğunluğu Ödüllendirmeyin
“En çok mesai yapan” kişiyi değil, en sürdürülebilir çözümleri üreteni takdir edin.
2. Boşluklara İzin Verin
Ofiste sessiz zamanlar, iş akışında yaratıcı boşluklar, takvimde “verimsiz” saatler bırakın.
İnsanın yenilenmesi bu anlarda olur.
3. Liderler Olarak Model Olun
Eğer lider her gün 12 saat çalışıyorsa, ekip susar.
Ama lider, ihtiyaç duyduğunda durabiliyorsa, ekip nefes alır.
Her Işığın Gölgesi, Her Performansın Bedeli Vardır
Parladığın yerle yandığın yer bazen aynıdır.
Dışarıdan alkış alınırken, içeride iç sesin susuyorsa, bir şey eksiktir.
Bugün yavaşla.
Kendine sor:
“Yaptığım her şey bana ait ama ben hâlâ buradayım mı?”
Çünkü performans dediğin şey, sadece çıktılarla değil,
insanca kalabilmekle ölçülür.
okandinc 